نكند باز دلي با دگران دارد يار؟!
خنده ارزاني هر خار و خسش هست ولي
گوش با بلبل خواننده گران دارد يار
آن وفايي كه ز من ديده اگر هم برود
چشم دل در عقبِ سر نگران دارد يار
لاله رو هست ولي داغ غمش نيست به دل
كي سر پرسش خونين جگران دارد يار؟
گو دلي باشدش آن يار و نباشد با ما
اينش آسان بود اي دل، اگر آن دارد يار
مي رود خوانده و ناخوانده به هر جا كه رسيد
تا مرا در به در و دل نگران دارد يار
داور دادگري هم به عوض دارم من
گر همه شيوه ي بيدادگران دارد يار
خواجه شاهد نپسندد مگر آتش باشد
«شهريارا» ره دل زد مگر آن دارد يار