چهار سال گذشت!و باز هم انتخابات و انتخابی دیگر از راه رسید به قول مرحوم قیصر امین پور:
حرفهای ما هنوز ناتمام ....
تا نگاه میکنی :
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی!
پیش از آنکه با خبر شوی
لحظهی عزیمت تو ناگزیر می شود
آی .....
ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان
چقدر زود
دیر میشود!
انگار همین دو روز پیش بود که دو هفته نامه گویا 20 روز مانده به باز گشایی مجلس هشتم در تحلیلی با عنوان «نیم نگاهی به چهارسال نمایندگی ولی الله دینی» که در تاریخ بیستم اردیبهشت 1389 درخروجی این سایت نیز قرار گرفت ،اینگونه شروع کرد:
ولی الله دینی نماینده ی جوان اهر و هریس در مجلس هفتم، علی رغم سن پایین و تجربه ی کم در حوزه مدیریتی، چهار سال تلاش کرد و کارنامه ی او پیش روی مردم است. فاصله ی اندک او با کاندیدای صدر جدول نشان می دهد که او با برنامه ریزی بهتر در انتخابات می توانست بار دیگر به مجلس راه یابد و ردیف کردن و صغری و کبری چیدن علل و عوامل شکست چندان معنادار نیست و اما این که نتوانست حداقل آرای 25 درصد شرکت کنندگان را کسب کند، ریشه در عوامل متعددی دارد که به عملکرد او دردوره نمایندگی و کارکرد رقبای او در تبلیغات بر می گردد.و از طرفی رفتار انتخاباتی مردم نیز نباید مورد غفلت قرار گیرد. چرا که پیش تر از او کاندیداهایی با عملکرد نه چندان مطلوب در دوره نمایندگی خود،بار دیگر مورد اقبال مردم قرار گرفتند و این از رموز جامعه شناختی مردم منطقه است...........................
.............در حیات اجتماعی و رقابت های گروهی باید اصول لازم را فرا بگیریم. تحمل و مدارا و همزیستی مسالت آمیز از ضروریات رقابت است. یاد بگیریم از مولا علی که در مقام خلیفه ی مسلمین در ارتباط با خوارج گفت: آن ها مخالف و دشمن ما هستند و تا اسلحه برنداشته و به جنگ ما برنخاسته اند، آزاد هستند. هم او که آب را به روی سپاه معاویه نبست که آن ها البته چنین نکرده بودند. یاد بگیریم از مالک اشتر که چون بر سر او زباله ریختند، رفت در مسجد و نادان را دعا کرد. یاد بگیریم که اجازه دهیم دیگران هم حرف بزنند، در مورد ما هم قضاوت کنند و نقد کنند. آگاه باشیم که متأسفانه در جامعه ی ما دست ها زود تر از زبان ها به حرکت در می آیند. باید هنر گفتگو را فرا بگیریم، باید هنر تحمل مخالف را فرا بگیریم و باید یاد بگیریم که با مخالف خود سر یک سفره غذا بخوریم.......
«مروری بر انتخابات هشتم و باز خوانی یک خاطره » که در 26 فروردین 1389در همین سایت به رشته تحریر در آمده است شرح حال اینجانب رادر انتخابات مجلس هشتم به تصویر می کشد، در قسمت پایانی مطلب مذکور چنیین آمده است :
اگر انتظار داریم شهر و منطقه ای آباد و پیشرفته داشته باشیم باید همه افراد جامعه از هر قشر و گروهی در این راستا قدم بردارند و اگر قانون برنامه توسعه و سند چشمانداز جمهوری اسلامی ایران مورد وفاق ما هست که هست باید بستر ، انگیزه و وفاق همگانی را درسطح منطقه ای به عنوان جزئی از کل در راستای تحقق این اهداف ایجاد نماییم.
مادامی که توسعه برنامه محوری را در ابعاد اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی در سر لوحه کار خود قرار ندهیم و جایگاه خود را در مسیر توسعه ملی تعریف و بازشناسی نکنیم معیارهای واقعی رشد و تعالی منطقه برای ما قابل درک نخواهد بود و اغلب تصمیماتمان تابعی از احساسات خواهد بود.
هر چه قدر میزان اطلاعات و آگاهی ما نسبت به امکانات ،توانمندی های منطقه عمیق تر و از شرح وظایف و میزان تاثیر گذاری هریک ازنهاد ها و سازمان های مسئول مانند مجلس در سرنوشتمان بیشتر باشد به یقین تصمیماتمان در مقاطع حساس برای واگذاری اموری مانند وکالت مردم در مجلس شورای اسلامی به افراد ، صرفنظر از سایر فاکتور های تصمیم گیری بر مبنای برنامه محوری آنها پیش می رود .
ازاینرو زمانی موفق به ارزیابی واقعی منتخبین خود خواهیم شد که عملکرد آنها را در راستای وظایف اصلی شان و به دور از التهابات اجتماعی وفضاهای احساسی بسنجیم ،واقعیت ها را ببینیم، از تهمت ،افترا ،سطحی نگری و خیال پردازی بپرهیزیم ،همانطوریکه بنده نابغه دهر نبودم به یقین نماینده فعلی نیز نیست ، سئوال ، باز خواست ،ارزیابی ونظارت و نمره دادن حق طبیعی مردم است، ازاین حق خود به درستی استفاده کنیم
آری انتخابات دوره هشتم هرچه بود گذشت و چهار سال دیگر نیز سپری شد و اکنون انتخابات مجلس نهم در راه است و زمان نقد و بررسی عملکرد چهار ساله کسانی است که مسئولیت نمایندگی مردم را در مجلس شورای اسلامی بر عهده دارند . امید است در این میدان رقابت ، افراد با پرهیز ازتوهین و تخریب به درستی و با صدق دل خود و برنامه هایشان را معرفی کنند و با شناخت و درک صحیح از نقاط ضعف و قوت منطقه به تبیین اهداف خود بپردازند . |