پروردگارا به موهبت وجود و کرم بی حدت ما را از عطای اهل جود و کرم بی نیاز گردان و از وحشت و هراس آنکه خلق از ما بریدند ما را به عطا و احسان خود کفایت فرما تا آنکه ما به بذل و عطای تو به عطای احدی راغب نباشیم و با وجود انس با تو از فراغ احدی متحوش نشویم.
بار الها تقدیر و تدبیرت را به سود ما ونه به زیان ما بگردان و چاره اندیشی را در جهت صلاح ما قرار ده رو به ما آور و از ما رو برمگردان.
خدایا فتنههای روزگار را از ما دور کن و ما را از دام های شیطان و چنگال ستم حکمرانان در امان دار.
بار الها تنها به کمک نیروی تو میتوان از خطرات در امان بود. پس در امانمان بدار و دستهای بخشنده به برکت عطایت میبخشند. پس به ما از فضل و کرمت عطا.
خداوندا، آنرا که دوست باشی هرگز از متارکه خلق زیان نبرد و آنکس را که تو انعام نمایی باکی از حرمان دیگران ندارد و آنرا که تو راهبر باشی کس نتواند گمراه کند، پس ما را در سایۀ عزت خویش از اظهار حاجت نزد بندگانت منع فرما و به کرمت ما را از دیگران بینیاز فرما و ما را در مسیر حق راهنمایی کن.
بار الها سلامت دلهای مان را در عظمتت قرار ده، (اوقات ) و فراغت بدن ما را به کار شکر نعمت و سپاسگذاری خود بدار ، و طلاقت زبان و نطق و بیان ما را به وصف نعم و احسان خویش گویا گردان.
منبع: برگرفته از صحیفه سجادیه
|