آذربایجان شرقی در گوشه شمال غربی فلات ایـران قرار دارد . رود ارس حدود شمالی آن را بـا جمهوری های آذربایجان ، ارمنستان و ایالت خود مختار نخجوان مشخص می کند . رود قطور و آب های دریاچه ارومیه حدود غربی آن تا آذربایجان غربی است . در جنوب ، کشیدگی رشته کوهها و دره ها و جلگه ها و دشت ها موجب پیوستگی توپوگرافیک استان با آذربایجان غربی و زنجان شده است و در مشرق نیز دره و رودخانه دره رود ، کوههای سبــــلان ، چهل روز و گردنه صائین این خط را از اردبیل جدا می کند. مردم آذربایجان مردمی اصیل هستند. آنها در دوستی ثابت قدم، در برابر مشکلات شجاع و مقاوم و به غیرت شهره‌اند. از جمله خصلت های این مردم مهمان نوازی، سلحشوری، آزادمنشی، راستگویی، مرزداری و پایبندی به اعتقادات مذهبی است. یکتاپرستی و ایمان به پروردگار در اعماق دل و روح مردم این سامان ریشه دارد و احساسات وطن دوستی آنان در تمام ادوار تاریخ ضرب المثل بوده است.
قیام های مکرر اهالی تبریز در هنگام جنگ های عثمانی و دولت استبدادی روسیه تزاری سرشار از فداکاری ها و جانبازی های شگفت انگیزی است که در تاریخ ، جاودان خواهد ماند. ))حسینقلی کاتبی )) در کتاب(( آذربایجان و وحدت ملی ))می نویسد: طرز معاشرت، برخورد اجتماعی، تعارفات، طرز برگزاری جشن های ملی و مذهبی مثل مراسم نوروز و چهارشنبه سوری و سیزده به در ، عید غدیرخم ، میلاد مولا علی (ع) ، رسوم مهمانی و عروسی، تعزیه و عزاداری و غیره در تمامی سرزمین ایران یکسان اجرا می شود. از دیگر ویژگی های ایرانی در اخلاق ملی مثل مهمان نوازی، ادب و احترام و خوش رفتاری و حسن معاشرت در میان عموم ایرانیان از خراسانی و آذربایجانی و کرمانی و کرد و بلوچ یکسان است. آیین‌ها و سنت‌های قدیمی هر سرزمین و دیار یادگارهایی گران‌سنگ از گذشته‌های دور مردم آن سرزمین هستند. سنت‌ها و رسم‌هایی که سینه به سینه از دوردست‌های تاریخ به امروز رسیده‌اند و شاید بسیاری از آنها در تاریکی گذر زمان به فراموشی سپرده شده‌اند. نوروز یکی از ماندگارترین این سنت‌هاست که مانند هزاران سال پیش هم‌چنان پویا و زنده در زندگی ایرانیان متبلور است. در این بین آذربایجانی‌ها هم نوروز باستان را با ده‌ها رسم و سنت قدیمی‌اش محفوظ نگاه داشته‌اند و هر سال با شکوه‌تر از سال پیش آن‌رابرپا می‌دارند. نوروز بزرگ‌ترین عید مردم آذربایجان محسوب می‌شود و در تمامی مناطق این خطه از ایران زمین برگزار می‌شود. آذربایجانی‌ها از این عید ب عنوان‌هایی چون « نوروز بایرامی» و « ایل بایرامی» یاد می‌کنند و گاه لفظ بایرام به معنای عید عموما به این عید بزرگ اختصاص داده می‌شود. واژگانی چون «بایرام آخشامی» (شب عید)، «بایرام آیی» (ماه عید)، « بایرام گونی» (روز عید)، « بایرام بازاری» (بازار عید)، « بایرام سفره‌سی» (سفره‌ی عید)، «بایرام پالتاری» ( لباس عید)، «بایرام یومورتاسی» (تخم‌مرغ عید)، « بایرام ایش لری» (کارهای عید)، بایراملیق» (عیدی) و ... همه و همه در ارتباط با عید نوروز استعمال می‌شوند. در گذشته مردم این منطقه از واژه بایرام برای نام‌گذاری فرزندان خود نیز بهره می بردند. ممکن بود کودکی در روز عید نوروز متولد شود و نام‌هایی چون بایرام، بایرامعلی، بایرام خاتون، نوروز، نوروز علی و ... را به خود گیرد. تبریک‌هایی چون «بایرامئز مبارک اولسون» (عیدتان مبارک‌باد)، « یوز بئله بایراملار گوره سیز(( صدسال به از این سال‌ها)، « گلن گون لریز خیره قالسین» (روزهای آینده‌تان به خیر و نیکی ختم شود)، « نئچه بئله ایل لره یئتیشه سیز» (سال‌هایی به همین خوبی در پیش رو داشته باشید ) و ... از رایج‌ترین شادباش‌های مردم آذربایجان به مناسبت عیدنوروز است .نوروز مقدمه‌هایی را هم دارد، زنان کدبانوی آذری از چند روز مانده به عید دست به کار می‌شوند و کار خانه‌تکانی را آغاز می‌کنند. شستن فرش‌ها، گردگیری، رنگ کردن خانه و تزیین اتاق مهمان (قوناق اتاقی) از جمله این کارهاست پخت انواع کلوچه‌های سنتی مانند «دستانا»، «نزیک»، تهیه تخم مرغ رنگ‌شده، تهیه سبزه و سمنو و آماده کردن سفره عید از دیگر امور مقدماتی عید نوروز هستند. لطفا با سفر به استان آذربایجان شرقی در ایام عید نورزی از مناظر طبیعی وزیبایی های آذر بایجان وآثاروابنیه های تاریخی آن دیدن فرمایید | 
حال و هوای نوروزی در آذربایجان شرقی با گذشتن از پانزدهم اسفند که می‌گویند زمین نفس می‌کشد، پیدا می‌شود و خانواده‌ها اغلب شروع می‌کنند به خانه تکانی برای آماده شدن در ایام نوروز و وارد گشتن به سال جدید و فصل زنده شدن دوباره طبیعت.