مفاهيم اساسي برنامه ريزي استراتژيك شامل شناخت مزيتها و خروجيهاي آن و فرا گرفتن اقدامات كليدي براي يك برنامه ريزي استراتژيك كارآمد و پيادهسازي موفق آن است.
بسياري از سازمانها به جاي اينكه زمان ارزشمندشان را صرف پيشبيني و آمادهسازي براي مواجهه با تغييراتِ ناخواسته بكنند، زمان قابل توجهي را صرف واكنش به پيامدهاي پس از واقعه ميكنند. سازمانهايي كه اقدامات محافظتي براي خود در نظر نميگيرند زمان و انرژي زيادي را فقط براي عقب نماندن از ديگران هدر ميدهند. اين سازمانها بيشتر توان خود را براي مقابله با مشكلات ناخواستهي ناگهاني به كار ميگيرند و در نتيجه نيروي چنداني براي پيشبيني و آمادهسازي براي چالشهاي بعدي نخواهند داشت. اين چرخهي معيوب، سازمانها را اسير نوعي وضعيت انفعالي ميكند.
اما امكان رهايي از اين وضيعت وجود دارد؛ با به كار گيريِ فرآيندي آزموده به نام برنامه ريزي استراتژيك كه جايگزيني قابل اعتماد براي مديريت بحران است.
برنامه ريزي استراتژيك فرآيندي گامبهگام است كه داراي اهداف و خروجيهايي مشخص است و قابليت پيادهسازي و ارزيابي دارد. به زبان ساده، برنامه ريزي استراتژيك فرآيندي است كه امكان پيشبيني آينده و تجسم آن بر اساس روندهاي جاري و در نتيجه امكان اثرگذاري بر نيرويهاي موثر در تغيير سازمان را فراهم ميكند.
برنامه ريزي استراتژيك بر مبناي نشانگرهاي قدرتمندي كه محيط كسبوكار را پيشبيني ميكنند، برنامهاي براي ۳ تا ۵ سال آينده ارائه و مسير حركت را مشخص ميكند.
منبع:چطور