پروردگارا به موهبت وجود و كرم بي حدت ما را از عطاي اهل جود و كرم بي نياز گردان و از وحشت و هراس آنكه خلق از ما بريدند ما را به عطا و احسان خود كفايت فرما تا آنكه ما به بذل و عطاي تو به عطاي احدي راغب نباشيم و با وجود انس با تو از فراغ احدي متحوش نشويم.
بار الها تقدير و تدبيرت را به سود ما ونه به زيان ما بگردان و چاره انديشي را در جهت صلاح ما قرار ده رو به ما آور و از ما رو برمگردان.
خدايا فتنههاي روزگار را از ما دور كن و ما را از دام هاي شيطان و چنگال ستم حكمرانان در امان دار.
بار الها تنها به كمك نيروي تو ميتوان از خطرات در امان بود. پس در امانمان بدار و دستهاي بخشنده به بركت عطايت ميبخشند. پس به ما از فضل و كرمت عطا.
خداوندا، آنرا كه دوست باشي هرگز از متاركه خلق زيان نبرد و آنكس را كه تو انعام نمايي باكي از حرمان ديگران ندارد و آنرا كه تو راهبر باشي كس نتواند گمراه كند، پس ما را در سايۀ عزت خويش از اظهار حاجت نزد بندگانت منع فرما و به كرمت ما را از ديگران بينياز فرما و ما را در مسير حق راهنمايي كن.
بار الها سلامت دلهاي مان را در عظمتت قرار ده، (اوقات ) و فراغت بدن ما را به كار شكر نعمت و سپاسگذاري خود بدار ، و طلاقت زبان و نطق و بيان ما را به وصف نعم و احسان خويش گويا گردان.
منبع: برگرفته از صحيفه سجاديه