1. نمي توان همه را به مال راضي كرد اما به حُسن خُلق، مي توان.
2. دل انساني همچو پري است كه در بيابان به شاخه درختي آويزان باشد، از ورزش بادها دايم در انقلاب است و زير و رو مي شود.
3. رهنماي به كار نيك، خود كننده آن كار است.
4. از لِجاج بپرهيزيد كه انگيزه آن، ناداني و حاصل آن، پشيماني است.
5. بدترين مردم كسي است كه گناه را نبخشد و از لغزش چشم نپوشد و باز از او بدتر كسي است كه مردم از گزند او در امان و به نيكي او اميدوار نباشند.
6. خشم مگير و اگر گرفتي، لَختي در قدرت كردگار بينديش.
7.خدايا، مرا به دانش، توانگر ساز و به بردباري، زينت بخش و به پرهيزكاري، گرامي بدار و به تندرستي، زيبايي ده.
8. صبح و شامي بر مؤمن نمي گذرد مگر آنكه بر خود گمان خطا ببرد.
9. دلاورترين مردم آن است كه بر هواي نفس، غالب آيد.
10. خوشا به حال كسي كه توجه به عيوب خود، او را از توجه به عيوب ديگران باز دارد.
11 راستي به دل آرامش مي بخشد و از دروغ، شك و پشيماني مي زايد.
12. مؤمن آسان انس مي گيرد و مأنوس ديگران مي شود.
13. فقري سخت تر از ناداني و ثروتي بالاتر از خردمندي و عبادتي والاتر از تفكر نيست.
14. تا دل درست نشود، ايمان درست نخواهد شد و تا زبان درست نشود، دل درست نخواهد بود.
15. تنها به عقل مي توان به نيكي ها رسيد. آنكه عقل ندارد از دين تهي است.
16. هر صاحب خردي از امت مرا چهار چيز ضروري است: گوش دادن به علم، به خاطر سپردن و منتشر ساختن دانش و بدان عمل كردن.
17. من براي امت خود، از بي تدبيري بيم دارم نه از فقر.
18. تملق، خوي مؤمن نيست.
19. نيرومندي به زور بازو نيست؛ نيرومند كسي است كه بر خشم خود غالب آيد.
20. آفت دين سه چيز است: فقيه بدكار، پيشواي ظالم، مقدس نادان.
21. مردم را از دوستان شان بشناسيد، چه، انسان همخوي خود را به دوستي مي گيرد.
22. هر جا كه بدكاران حكمروا باشند و نابخردان را گرامي بدارند، بايد منتظر بلايي بود.
23. زيبايي شخص، در گفتار اوست.
24. آنكه از نعمت سازش با مردم محروم است، از نيكي ها يكسره محروم خواهد بود.
25.بهترين كار خير، اصلاح بين مردم است.
26. دست يكديگر را به دوستي بفشاريد كه كينه را از دل مي برد.
27. هر كه صبح كند و به فكر اصلاح كار مسلمانان نباشد، مسلمان نيست.
28. خوشرويي كينه را از دل مي برد.
29.مبادا كه ترس از مردم، شما را از گفتن حقيقت باز دارد!
30. خردمندترين مردم كسي است كه با ديگران بهتر بسازد.