هنوز سه ماه نيست كه گزارش مجلس درباره افراطي‌گري اين افراد خوانده شده است. ظاهرا آقايان فراموش كردند كه چطور حتي نامه‌نگاري‌هايشان با بيت‌رهبري براي جلوگيري از عدم انتشار اين گزارش بي‌نتيجه ماند و سرانجام گزارش در مجلس قرائت شد تا سندي باشد بر اينكه نظام از اين خودسري‌ها حمايت نخواهد كرد.

خطاب به اين جوانان احساسي بايد گفت كه با حسن نيت تلاش مي‌كنيم بپذيريم كه اقدامشان از سر احسات بوده، اما فراموش كرديد اين خطاب رهبري را كه مشخصا به شما گفته شد: «بنده با اينجور كارها مخالفم. بارها به مسئولين و كسانى كه ميتوانند جلوى اين چيزها را بگيرند، تذكر داده‌ام. آن كسانى كه اين كارها را ميكنند، اگر واقعاً حزب‌اللهى و مؤمنند، خب نكنند.»

اگر اين دوستان واقعا ادعاي ولايت‌پذيري دارند، به تعبيري رهبري؛ «خب نكنند» اين كارها را. پس چرا به جاي گوش به فرمان رهبري بودن، گوش به فرمان «حلقه‌هاي افراطي» هستند؟ اگر واقعا اعتقاد دارند كه رهبري نظام «صلاح» و «ضرر» كشور را تشخيص مي‌دهد و با همين تشخيص است كه به رئيس‌جمهورش «اختيار تام» داده. رهبري به درستي «ضرر» اين افراد را تشخيص داده و خطاب به آنها هشدار داده بود: «مى‌بينيد كه تشخيص ما اين است كه اين كارها به ضرر كشور است، اين كارها به نفع نيست. با احساساتشان راه بيفتند اينجا، آنجا، عليه اين شعار بدهند، عليه آن شعار بدهند.»

منبع: به نقل از سايت الف ، متن كامل را دراينجا بخوانيد

مطالب مرتبط:

حاشيه هاي استقبال از روحاني در فرودگاه مهرآباد

 گزارش تصويري/ چه كساني به روحاني اعتراض كردند؟