حقيقت چيزي است كه بايد باشد ولي واقعيت آن چيزي است الان هست.به عبارتي ساده تر:
حقيقت آن چيزي هست كه حق هست و بايد باشد، اما واقعيت آن چيزي هست كه واقع ميشود ولو حق نباشد
صرف نظر از اين باور عمومي ،اگر در ريشه واژگان حقيقت و واقعيت دقيق شويم، تفاوت‌هايي را مشاهده مي‌كنيم. ريشه كلمه حقيقت، حق به معناي راستي و درستي است و ريشه كلمه واقعيت، وَقَعَ به معناي رويدادن و يا اتفاق افتادن است. در اصطلاحات جديد معمولا به خود واقع و نفس الامر “ واقعيت “ اطلاق مي شود نه حقيقت ، و لذا هر وقت “ واقعيت “ بگوييم منظور ما خود واقع و نفس الامر است و هر وقت “ حقيقت “ بگوييم منظور آن ادراكي است كه با واقع مطابقت دارد.