اين موضوع كم كم دارد به يك فرهنگ سازماني تبديل مي شود كه در واقع دارد دروغ ، ريا و ظاهر سازي را رواج مي دهد و طوري شده كه اگر كسي ولو به ظاهر هم كه شده تمايل به شخص و جريان پيروز را نداشته باشد انگار كه حق حيات ندارد و علي رغم همه تجارب و شايستگي هايش بعدا فقط درحالي كه حقوق مي گيرد بدون آنكه نقش سازنده اي داشته باشد از دور نظاره گري نمايد!؟
تاثير گذاري اين قبيل افراد در جامعه به چه ميزان هست بماند! سئوال اساسي اينجاست كه اين افراد فرصت طلب چه ميزان صلاحيت و مقبوليت در سازمان خود دارند كه بر راي نامزد مورد نظر تاثير مثبت گذارند ، چه بسا كه حضور آنها در اين ستاد ها افراد صاحب راي را از اطراف از آن نامزد كه شايد اصلح هم باشه فراري مي دهد
در حالي كه راي نامزدها از توده هاي گوناگون و طبقات مختلف مردم جامعه شكل مي گيرد حضور بي خاصيت و مصنوعي برخي افراد در ستادها به نام فلان كارگروه و كميته و .... براي مصادره به مطلوب و حفظ مناصب فعلي و يا بدست آوردن مناصب جديد و يا بالاتر در آينده به صرف نقش بازي كردنشان را ظلم به مردم ، شايسته سالاري در كشور و حتي آن نامزد مورد نظر مي دانم، چرا كه اگر يك نگاه مختصري در طول ادورا مختلف به سيستم اداري كشور داشته باشيم مصداق هاي روشني از چنين افرادي را مي بينيم كه يك شبه به صرف فعاليت هايي از اين جنس و توصيه صاحب منصب شده اند و چه خسارت هاي جبران ناپذيري كه به سازمان ، شركت ، بنگاه و اداره خود نزده اند؟!
بايد به كسي راي داد كه به جاي دسته ، باند ، جناح و دور و بري هاي فاقد تخصص خود، به علم ، انديشه، تخصص، توانايي، صلاحيت هاي عمومي ،علمي ،فني و سلامت نفس افراد بدون آنكه تفتيش كنند به چه كسي راي داده است ، بها دهد،زيرا همه كاركنان يك سازمان كارمندان دولت هستند و از دولت حقوق مي گيرند و بايد برمبناي قرارداد استخدامي خود در خدمت دولت باشند چه آنكه به شخص پيروز راي داده باشند يا نه
به اميد آن روز كه به غير از پست هاي سياسي كه البته آنجا هم افراد صاحب صلاحيت بايد احراز و منصوب شوند ، در جذب ، گزينش ، انتصاب و ارتقاء افراد صلاحيت هاي حرفه اي به معني واقعي در نظام اداري كشور جايگزين ديگر رويه هاي سليقه گرايي مرسوم كشور گردد، ان شاء الله.