٤٥٠٠٠*١٠٠٠٠٠*١٢= ٥٤ میلیارد تومان

وگفتم بچه ها میدانید با این پول می شود جاده اهر تبریز رو به ازادراه ٤ بانده تبدیل کرد!

اگر اهریها یه صندوق تشکیل بدن و یارانه یکسالشون اونجا جمع بشه،میشه کار جاده رو تموم کرد وسالها ی سال اهریها از منافع وسود عوارض ازادراه بهره مند بشن و هم این که بطور متوسط سالانه 124 نفر کشته نمیدیم

بعد  زیر لب آرام گفتم از هر خانواده و طایفه اهری حداقل یه قربانی گرفته این جاده مرگ!

کلاس به آخر رسید که گوشیم زنگ خورد. آن طرف خط صدای لرزان پدر بود که پس از کلی مقدمه چینی مرا به جاده مرگ فرا می خواند.... برای آخرین دیدار با نادر. نادر صادقی آذر

نمی دانم چگونه راندم از دانشگاه تا محل آخرین دیدار(حوالی ینگجه) اما همش به یاد 10 روز پیش بودم.عاشورا. همان روزی که جلو چشم من  دخترداییم، طه کوچولوی 9 ماهه اش را به آغوش بابا نادرش سپرد تا ببره داخل هیئت و شال و قبای حسینی رو تنش بکنه. تا از اول بشه نوکر آقاامام حسین(ع).

به محل دیدار که رسیدم نادر داخل آمبولانس کنار همسفرانش خوابیده بود. انگار دیرکرده بودم مثل همیشه... یکی گفت دست نادر از داخل کیسه خواب ابدی بیرون مانده بود ومن می دانستم چرا دست بلندکرده. از دور می خواست دست تکان بدهد که خداحافظ رفیق ... من رفتم .

بوی سوختگی تمام دشت رو فراگرفته بود.

کنار لاشه ماشین زانوانم خم شد و افتادم.

نادر و دو سرباز و دو مرد قره داغی سوختند تا شاید درتاریکخانه اهرتبریز کورسوی نور تلالو کند!

نادر تمام شد اما جاده تمام نشد!