از نظرجماعتي اگر يك وقتي در يك جمعي حواستان نباشد و كسي را تحويل نگيريد به زعم همين افراد ميشويد مغرور و به اصطلاح عاميانه مي گويند ديگر  مردم را تحويل نمي گيرد و هزار جور بهانه مي آورند و ... سلام و عليك كه بكنيد وگرم تحويل بگيريد خيال بد مي كنند و مي گويند انتخابات نزديك است و دارد فضا سازي مي كند براي جمع آوري راي و...

در حالي كه اين قبيل آدم ها خود در مناسبت هاي مختلف در بين مردم حضور پيدا كرده و براي آنها نقش دايه مهربان تر از مادر را بازي مي كنند كه اگر سابقه آنها را بررسي كنيد متوجه مي شويد كه مراودات امروزشان براي منظور خاص و فصلي و موقتي است و چون حضور خودشان با نيت و منظور ديگري است به قول آن مثل معروف كه كافر همه را به كيش خود پندارد به راحتي در مورد ديگران قضاوت هاي نابجا كرده و فضاي عمومي را مسموم مي كنند ، به عنوان مثال وقتي شخصي از خردسالي و بيش از 30 سال است كه در راهپمايي 22 بهمن يك شهر يا منطقه شركت مي كند و الان يك موقعيت اجتماعي هم دارد به زعم اينها مي شود حضور براي شركت در انتخابات ! حال بايد پرسيد آيا كساني كه براي چند صباحي آفتابي ميشوند ، حضورشان در راهپيمايي از سر تكليف است يا براي ديده شدن و به اقتضاي زمان و تاريخ مصرف امروز !؟ البته در اينكه حضور در مناسبت هاي ملي و مذهبي وظيفه هر ايراني آزاده است شكي نيست و مردم عزيز ايران نيز بعد از پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي همواره نقش و وظيفه خود را در عرصه هاي مختلف به خوبي انجام داده اند ، اين مسئولين هستند كه مرتب رفوزه مي شوند

 در بعد اجرايي سازماني را تصور كنيد كه رييس و مسئولين آن به دور از وظايف ذاتي خود ظاهرا به امور خيريه بپردازند و از منابع در اختيارشان به عناوين مختلف به اشخاص حقيقي و حقوقي بذل و بخشش بكنند تا وجهه خوبي از خود برجاي بگذارند و اين قبيل كارها را انقلابي گري و فرصتي براي خدمت بيشتربدانند! حال اگربه هر دليلي مسئوليت را واگذار بكنند و رئيس بعدي اين راه را نرود اولا براي او از همين محل كلي درد سر درست مي كنند كه او مثلا مومن و انقلابي و... نيست و ثانيا اگر يك روزي اين رئيس جديد بخواهد يك كار قانوني انجام دهد مي شود سوء استفاده و دهها انگ ديگر به ايشان زده مي شود تا به هر طريق ممكن مثلا بي كفايتي او را ثابت كنند به عنوان مثال برگزاري به اصطلاح يك اردوي فرهنگي و يا مساعدت به يك برنامه مذهبي از سرانه اداره به اشخاص ثالث كه محل كمك جاي سئوال و محل هزينه اشكال شرعي و قانوني دارد! اگر خودشان انجام بدهند مي شود كار خير و ترويج ارزش ها اما به زعم اينها اگر ديگري كه نگاه متفاوت با اينها دارد در همان سازمان به حكم وظيفه براي ديدار يك فرزند و خانواده شهيد معززي از كاركنان زير مجموعه خود برود مي شود سوءاستفاده و...

حال نكته اينجاست كساني كه به دنبال فريب افكارعمومي براي خوب وموجه جلوه دادن خود هستند همواره در سند سازي و اتهام زني يد طولاني دارند واضحتر بگويم اگر كسي نماينده مجلس بود و به حكم وظيفه به عده اي مددجوي شريف كمك كرد و اسم اينها را درهيچ دفتري براي استفاده آتي ننوشت، هستند كساني كه از آن طرف ليست و پرونده درست كنند و به جاهاي مختلف ارسال نمايند و دربين مردم تعبير برعكس نموده و سخن از اختلاس و خوردن و بردن هاي آنچناني بكنند اما وقتي از قضا خوشان به آن مسئوليت مي رسند انباري براي خود از كمك هاي ديگران درست مي كنند و معلوم مي شود كه اين همه داد و آه و ناله براي چه بوده و سربسته بايد گفت و عبور كرد ...

وقتي مسئولي در دوران مسئوليتش خود دهها خطا و تخلف فاحش داشته وكسي جايگزينش مي شود به حكم اخلاق و انسانيت و...آبروداري كرده و مسائل و مشكلات پيش آمده را مديريت واصلاح مي نمايد و وي و اطرافيانش را از آسيب هاي بعدي مصون ميدارد ، علم دادخواهي برميدارد و  با نشان دادن چند كاغذ و...در اينجا و آنجا به عنوان مدعي از فساد و سوء استفاده و رانت و انواع و اقسام تهمت و افترا سخن گفته و اينگونه انتقام مي گيرد ، معلوم است كه ازدست دادن موقعيت قبلي چقدر سخت و سنگين بوده است!؟

اما آنچه جاي بحث هست اينست كه اين بگو و مگو ها و ناهنجاري هاي اجتماعي شايد هميشه وجود داشته باشد و مخاطبين در خيلي از موارد بر سر دو راهي قرار گيرند كه چه كساني راست مي گويند و چه كساني ناراست و شايد در كوتاه مدت تشخيص آن براي آنها سخت باشد و وقتي متوجه حقايق  بشوند كه ديگر كار از كار گذشته و بخش بزرگي از اعتماد عمومي آسيب ببيند. اينجاست كه شفافيت اطلاعات در جامعه ومطالبه صحيح حقوق اجتماعي راه را بربسياري از كج روي ها و تصميمات غلط مي بندد ، امروز هركسي كه فكر و نظري دارد بايد با اسم و نام خود آن را بگويد تا اولا عرصه بر تابلوهاي بي نام و نشان وشخصيت هاي كاذب وخود ساخته و كساني كه با اسم مستعار و جعلي مي نويسند و مي گويند تنگ شود و ثانيا فرهنگ استفاده ازمبادي صحيح و بدون روتوش ترويج شود چون راستي آزمايي نياز به ريشه و شناسنامه دارد و هر زمان اطلاعات و آگاهي ما نسبت به مباحث عمومي و وظايف و ميزان تاثير گذاري هريك ازنهاد ها و سازمان هاي مسئول مانند مجلس  و مسئولين و... از مسير صحيح خود تبيين و تشريح گردد تصميماتمان تابعي از احساسات زود گذر نخواهد بود و از ابزار باز خواست ،ارزيابي و نظارت و نمره دادن كه حق طبيعي مردم است،به درستي استفاده خواهد شد .

امروز گسترش فضاي مجازي و امكان نشر اطلاعات در كسري از ثانيه فرصت بزرگي است كه يكي از ابزاهاي شفافيت در گفتار و كردار همگان است چندي پيش شخصي در فضاي مجازي ادعا كرده بود كه فرد مشهوري او را در هتلي كتك زده اين خبر به سرعت پخش شد و خيلي ها اين كار را تقبيح كردند و اظهار تاسف خوردند ، اما بلافاصله با همان سرعت خبر ديگري با مستنداتي در همان فضاي مجازي منتشر شد كه خلاف گفته هاي آن شخص مدعي را نشان مي داد و اين قدرت فضاي رسانه اي مجازي است كه قدرت نظارت همگاني بر رفتار مسئولين و حتي شهروندان را افزايش و به روز مي كند.

آنچه در اين مقال آمده صرفا نظر و تحليل شخصي نگارنده بوده و به مكان و زمان و شخص خاصي اشاره ندارد اما خوب كه نگريسته شود مصاديق آن در دور و اطرافمان زياد است، البته نگارنده خود مصون از اشتباه و خطا و نقد نبوده و ممكن است به اين نگارش انتقاد و يا اشكال جدي از طرف صاحبنظران و خوانندگان محترم  وارد باشد كه صميمانه مورد پذيرش قرار خواهد گرفت.