راستی موجب رضای خداست
کس ندیدم که گم شد ازره راست
یکی ازویژگی های مهم وشایداصلی ترین ویژگی یک مدیرموفق راستگویی و درستکاری است . مدیر راستگو و درستکار ، بنای اعتمادرامحکم برپای می دارد. بدون درستکاری اعتمادبه وجود نمی آید.
یکی راکه عادت بود راستی
خطایی رود درگذارند ازو
وگرنامورشدبه قول دروغ
دگر راست باور ندارند ازو
دروغ بنای اعتماد را ویران می سازد و انسان دروغگو درجامعه منفور و مطرود است به طوری که قول و فعل راست انسان دروغگو ، باوری درمیان مردم ایجاد نمی کند. انسان دروغگو یعنی انسان بی اعتبار و تنها که هیچ فردی به اطاعت ازاو تن نمی دهد. مدیر دروغگو و ناراستکار، درگام اول باشکست مواجه خواهد شد.
پند و وعظ ازکسی درست آید
که به کردار، خوب وچست آید
روی وعظی که درپریشانی است
عین شوخی ومحض پیشانی است
پزشکی که باشدبه تن دردمند
زبیمارچون بازداردگزند
طبیبی که خود باشدش زرد روی
ازاو داروی سرخ رویی مجوی
کی ستاندحکیم فرزانه
داروی صرع را ز دیوانه
پندم چه دهی ،نخست خود را
محکم کمری زپند دربند
چون خودنکنی چنان که گویی
پند تو بود دروغ و ترفند
راستی کردند و فرمودند مردان خدای
ای فقیه اول نصیحت گوی نفس خویش را
راستی خویش نهان کس نکرد
ازسخن راست زیان کس نکرد
راستگویی نشانه اعتماد بنفس گوینده است که دیگران شخصیت او را باورخواهند داشت و اوامر و نواهی او را خواهند پذیرفت وبرعکس ، دروغگویی ز بیچارگی وزبونی گوینده خبردارد.
سخن گفتن کژ زبیچارگیست
به بیچارگان برببایدگریست
درهمه حالات راستگویی شایسته است حتی اگر به ضرر گوینده باشد.
گر راست سخن گویی ودر بند بپایی
به زان که دروغت دهداز بند رهایی
نیست دردین شرع و مذهب عقل
خصلتی ناستوده تر ز دروغ
نشودجمع بانفاق ، وفاق
ندهدچهره دروغ فروغ
دروغ از بنه آبرو بسترد
نگویددروغ آن که دارد خرد
به گیتی به از راستی پیشه نیست
زکژی بترهیچ اندیشه نیست
دروغ گفتن از جمله گناهان کبیره ، بلکه قبیح ترین گناهان وخبیث ترین آنهاست. صفتی است که آدمی را در دیده ها خوار ودر نظرهابی وقع و بی اعتبار می سازد و سرمایه خجالت وانفعال وباعث دلشکستگی وملال، سبب واساس ریختن آبرو در نزدخلق خداوباعث سیاه روئی دنیا وعقبی است.
زبان را مگردان به گرد دروغ
چو خواهی که تاج از تو یابد فروغ
همه نیکنامی به وراستی
که کرد ای پسر سود در کاستی
هرآنجا که روشن شود راستی
فروغ دروغ آورد کاستی
کسی کو بتابد سر از راستی
کژی گردش کار در کاستی
همه راستی کن که از راستی
نیاید به کار اندرون کاستی
ز نیرو بود مرد را راستی
ز سستی کژی آید و کاستی
بگویید یک سر جز از راستی
نیاید ز دانندگان کاستی
اگر خواهی از هر دو سر آبروی
همه راستی کن ، همه راست گوی
به از راستی کس ندارد درخت
که بارش بهشت است وتاج است وتخت
راستی آور که شوی رستگار
راستی از تو ظفر از کردگار
راستی، عقل عاقبت بین راست
کژ، کژی نفس عشرت آگین راست
و اغلب اوقات آنست که دروغ گفتن باعث رسوایی و فضیحت و باز ماندن از مقاصد و مطالب می گردد و عزت آدمی تمام می گردد.
راستی شغل نیک بختان است
هر که را هست نیک بخت آنست
دل ز بهر چه در کژی بستی؟
راستی پیشه کن ز غم رستی
گر کجی را شقاوت است اثر
راستی را سعادت است ثمر
هر که او پیشه راستی دارد
نقد معنی در آستی دارد
تا در این رسته ای که مسکن توست
نفست، ارکج رواست، دشمن توست
راستی کن که اندرین رسته
نشوی جز براستی رسته
نقش کژمحو کن ز تخته دل
تا شود کشف برتو هر مشکل
کر وکور ارنه ای ز چاه مترس
راست باش وز میر و شاه مترس
راست زهریست شکرین انجام
کج ، نباتی که تلخ دارد کام
راست شو تا به راستان برسی
خاک شو تا برآستان برسی
ازکجی افتی به کم وکاستی
از غم رستی تو اگر راستی
گل ز کجی خار در آغوش یافت
نی شکر از راستی آن نوش یافت
هیچ سازمانی را نمی توان بی نیاز از اعتماد آفرینی دانست ، بنگاه با ایجاد اعتماد عوامل داخلی و مستقیم، یعنی کارکنان و مدیران، انگیزش آنها را درونی تر و بیشتر می سازد و مانع بروز تنش های سازمانی می گردد، مشارکت را افزایش داده و وجدان کاری را سبب می شود. افزایش انگیزش وکاهش تنش نیزسبب کاهش ضایعات و انرژی منفی دربنگاه می گردد.
راستی کن که راستان رستند
در جهان راستان قوی دستند
راست کاران بلند نام شوند
کژروان نیم پخت وخام شوند
یوسف از راستی رسید به تخت
راستی کن که راست گردد بخت
راست گوینده، راست بیند خواب
خواب یوسف که کج نشد دریاب
چون ورا بود راست کرداری
خواب او گشت قفل بیداری
چو به نیکی درید پیرهنی
شد مسخرچومصرانجمنی
تا تو باشی زراستی مگذر
مکش از خط راستکاران سر
راستی ورز ورستگاری بین
یار شو خلق را و یاری بین
گر حکیمی دروغ سار مباش
با کژ و با دروغ یار مباش
بزرگ آن کسی گو به گفتار راست
زبان را بیار است و کژی نخواست
همه راستی جوی و فرزانگی
ز تو دور باد آز و دیوانگی
چو با راستی باشی و مردمی
نبینی جز ازخوبی و خرمی
همه روشنی در تن از راستیست
زتاری و کژی بباید گریست
مدیران غالبا الگوی کارمندان قرار می گیرند. اخلاق فردی آنها می تواند موجب ترویج اخلاق در فرهنگ سازمانی باشد و رفتارهای غیراخلاقی آنها در زندگی شخصی می تواند سبب ترویج ضد اخلاق در سازمان شود.
چنین گفت کان کو بود راستگوی
بر او راست باشد همه کار اوی
اگر پیشه دارد دلت راستی
چنان دان که گیتی تو آراستی
نشین راست با هرکس و راست خیز
مگر رسته گردی تو در رستخیز
اندرین رسته راست کاری کن
تا در آن رسته رستگار شوی
چه خواریها کزو نامد به رویم
بیا تا کج نشینم، راست گویم
به گیتی کیمیا چون راستی نیست
که عز راستی را کاستی نیست
صبح چو از صدق نفس بر گشاد
مملکت شرق به دستش فتاد
به صدق کوش که خورشید زاید از نفست
که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست
به فعل و قول زبان یک نهاد باش ومباش
دل خلاف زبان چون پشیز زراندود
خواهی که رستگار شوی راستکار باش
تا عیبجوی را نرسد بر تو مدخلی
تو راست باش تا دگران راستی کنند
دانی که بی ستاره نرفته است جدولی
سعدیا راست روان گوی سعادت بروند
راستی کن که به منزل نرود کج رفتار
گر جهان فتنه گردد از چپ و راست
و آتش صعقه پیش وپس باشد
تو پریشان نکرده ای کس را
چه پریشانیت زکس باشد
خونیان را بود ز شحنه هراس
شبروان را غم از عسس باشد
راستی پیشه گیرو ایمن باش
که رهاننده تو بس باشد
به راه راست توانی رسید در مقصود
تو راست باش که هر دولتی که هست توراست
تو چوب راست بر آتش دریغ می داری
کجا به آتش دوزخ برند مردم راست
دروغ وآن از گناهان زشت و فاحش است. پیغامبر علیه السلام گفت:دروغ دری است از درهای نفاق. بیغامبر علیه السلام گفت: بزرگ خیانتی است که با برادر خود سخن گویی و او تو را استوار دارد وتو در آن دروغزن باشی.
منبع:نشریه میثاق مدیران | 
