صفحه اصلی     زندگی نامه     تماس با من     پیوندها  
جمعه، 7 اردیبهشت 1403 - 14:20   
  تازه ترین اخبار:  
 
- اندازه متن: + -  کد خبر: 99صفحه نخست » اخبار ، یادداشت ها و مقالات برگزیدهچهارشنبه، 26 آبان 1389 - 22:36
هدفمند کردن یارانه ها و منطقی شدن مصارف انرژی خانواده ها
هدفمند کردن یارانه ها و منطقی شدن مصارف انرژی خانواده ها ...در گذشته که انرژی‌های هیدروکربنی چندانی به شکل امروزی برای گرم‌کردن یا خنک‌کردن منازل وجود نداشت، معماران قدیمی با توجه به الگوی استقرار محل جغرافیایی منازل از ابتکارات و راهکارهای علمی و قابل‌اتکایی استفاده می‌کردند تا از این طریق گرمای کافی در زمستان و همچنین خنکی لازم در تابستان برای راحتی اهل خانه فراهم شود. نمونه‌های زیادی از این فرهنگ بومی معماری می‌شناسیم (مثل بادگیرها و سرداب‌خانه‌ها و ...)...
  

هرچند این ویژگی عموماً ناظر به ماهیت معنوی خانه و خانواده بوده،  ولی باید اعتراف کرد که گرم نگاه‌داشتن منازل برای هموطنان ما  کار چندان «هزینه‌بری» نبوده و می‌توانستیم با هزینه‌ی اندکی خانه‌را گرم کنیم. اما دولت برای این «گرم‌بودن» هزینه‌های سنگینی پرداخت کرده است. از طرف دیگر برای خنک نگاه‌داشتن منازل‌مان در تابستان هم دولت ناگزیر از پرداخت هزینه‌های گزافی بوده است.

در گذشته که انرژی‌های هیدروکربنی چندانی به شکل امروزی برای گرم‌کردن یا خنک‌کردن منازل وجود نداشت، معماران قدیمی با توجه به الگوی استقرار محل جغرافیایی منازل از ابتکارات و راهکارهای علمی و قابل‌اتکایی استفاده می‌کردند تا از این طریق گرمای کافی در زمستان  و همچنین خنکی لازم در تابستان برای راحتی اهل خانه فراهم شود. نمونه‌های زیادی از این فرهنگ بومی معماری می‌شناسیم (مثل بادگیرها  و سرداب‌خانه‌ها و ...).

با ورود معماری مدرن به کشور، الگوهای سنتی معماری هم به تدریج فراموش شد و فقط می‌توان سراغ آن را از معدود ابنیه‌های موجود و قدیمی گرفت.

اما معماری نوین بدون توجه به وضعیت جغرافیایی منازل؛ برای خود شیوه‌های یکسانی در طراحی داشت. این شیوه‌ها برای گرم‌کردن و سردکردن خانه‌ها نیز تقریباً به روش یکسانی عمل می‌کند. در بیشتر نقاط کشور از کولر (آبی یا گازی)‌ برای سرمایش و از بخاری (گازی و نفتی) و رادیاتور برای گرمایش  استفاده می‌شود.

صرف‌نظر از این‌که هرکدام از این وسائل تا چه‌اندازه بازده و راندمان دارند و حتی اگر  این راندمان را در سطح قابل‌قبولی بدانیم (که البته این‌گونه نیست)، متاسفانه باید اظهار داشت که ساختار قریب به اتفاق منازل و خانه‌ها در ایران مناسب حفظ و حراست از گرمایش و سرمایش تولید‌شده نیست.

دلیل این امر هم کاملاً مشخص است. تا کنون نیازی به حفظ حرارت و سرما وجود نداشته است. انواع و اقسام حامل‌های انرژی به مقدار لازم و با قیمت یارانه‌ای در اختیار همه قرار داشت و مصرف بی‌اندازه و غیرمنطقی این حامل‌ها هم هزینه‌ی چندانی به خانواده‌ها تحمیل نمی‌کرد.

با این اوصاف دقتی هم از طرف خانوارها برای ایزولاسیون و نگهداشت سرما و گرما در محیط منزل صورت نمی‌گرفت؛ چون لزومی به این کار حس نمی شد. به عبارت دیگر، هزینه‌هایی که در راستای این‌گونه امور (نظیر دوجداره‌کردن پنجره‌ها، درزگیری سوراخ‌ها و منافذ عبور هوا و ...) انجام می‌گرفت، صرفاً جنبه‌ی تشریفاتی و زیباسازی پیدا می‌کرد.

اما اگر قیمت حامل‌های انرژی به مرز قیمت‌های واقعی و غیریارانه‌ای برسد، آیا باز هم می‌توان به همین راحتی از کنار هزینه‌های مصرفی سوخت و انرژی گذشت و آن‌ها را نادیده گرفت؟

واقعیت این است که فقط در این صورت مردم نسبت به اتلاف انرژی حساس خواهند بود و به فکر اقدام می‌افتند.

در این خصوص مبحث 19 مقررات ملی ساختمان ، راهکارهای مناسبی را در اختیار همه قرار داده است. هرچند این مقررات عمدتاً مربوط به مرحله‌ی ساخت ساختمان‌ها است، اما  شیوه‌های اجرایی مناسب و شفافی برای همه‌ی ساختمان‌ها ارائه کرده است.

شاید این شائبه به‌وجود آید که اجرای مبحث 19 سبب افزایش هزینه‌های ما می‌شود، اما واقعیت این است که به‌کارگیری راهکارهای این مبحث علاوه بر این‌که هزینه‌های اولیه‌ی ساخت را کاهش می‌دهد، مضافاً با توجه به صرفه‌جویی‌های به‌عمل آمده در هزینه‌های بهره‌برداری و  مصرف انرژی، کاملاً سودآور هم هست.

مواردی چون عایق‌کاری سیستم تاسیسات و لوله‌ها، عایق‌کاری جداره‌ی خارجی ساختمان، نصب پنجره‌های دوجداره، باعث می‌شود که ظرفیت سیستم گرمایش و سرمایش مورد نیاز ساختمان  تا حدود 40 درصد در مقایسه با حالتی که مقررات این مبحث اجرا نمی‌شود، کوچکتر انتخاب شود که به‌نوبه‌ی خود  باعث کاهش زیادی در هزینه‌ها می‌شود.

بدیهی است رعایت این موارد، موجب کمک به اقتصاد خانواده و افزایش رفاه نسبی در نتیجه‌ی مصرف صحیح انرژی و کمک به اقتصاد ملی خواهد شد.

کاهش مصرف سوخت و کاهش آلاینده‌های ناشی از آن، به همراه امکان برقراری دمای ثابت در محیط  و توزیع متعادل گرما و سرما و برقراری دماهای متفاوت در هر قسمت از منزل هم از دیگر مزایای این روش است. همچنین کاهش استهلاک سیستم گرمایش و سرمایش و مصرف کمتر حامل‌های انرژی هم از جمله مواردی هستند که به‌عنوان صرفه‌های اقتصادی در اجرای مقررات مبحث 19  مطرح هستند.

                                                                   منبع:نفت نیوز

   
  

نظرات کاربران: 2 نظر (فعال: 2 ، در صف انتشار: 0، غیر قابل انتشار: 0)
مرتب سازی بر حسب ( قدیمیترین | جدیدترین | بیشترین امتیاز | کمترین امتیاز | بیشترین پاسخ | کمترین پاسخ)
ناصر عبدالهی
| 1389/9/2 - 20:37 |     1     0     |

با سلام ،از منظر اقتصاد بازار قیمت هر کالایی نشانگر میزان کمیابی آن کالاست. مکانیزم بازار باید بتواند آزادانه قیمت هر کالا را تعیین کند که نتیجه آن نمایان شدن کمیابی آن کالا برای مصرف کننده است. جهت مصرف مصرف کننده را قیمت تعیین میکند و در صورتی که بازار نتواند قیمت را به طور صحیح منعکس نماید، مصرف نیز با الگوی صحیح انجام نخواهد شد. بنابراین طرح هدفمند کردن یارانه ها که گامی است در راستای کمک به عمل بازار، باعث خواهد شد تا قیمت واقعی کالاها در بازار تعیین شود و مصرف کننده کمیابی واقعی آن را درک نماید. مثلا اگر مصرف کننده با قیمت واقعی آب مواجه شود، این قیمت علامتی برای وی در راستای انتخاب الگوی صحیح مصرف است. پس ذات این طرح قابل حمایت است و حتی در سالهای آتی با گشترش ابعاد آن و همراه با آن کاهش دخالت دولت در بازار، شاهد بهبود بازار و اقتصاد ملی خواهیم بود .



احمد
| 1389/9/3 - 11:11 |     0     0     |

با سلام و تشکر از جنابعالی به خاطر پرداخت به این موضوع بااهمیت.بدون تردید هیچ فرد ایرانی از اینکه سالیانه مبلغ هزاران میلیارد تومان بابت دورریخت نان از بیت المال خارج شود خوشحال نمی شود و یا شنیدن اسراف در مصرف آب،بنزین،گاز،نفت،برق و... و اینکه مصرف سرانه انرژی ایران 8 برابر میانگین جهانی است هیچ شخص ایرانی را که میهنش را دوست دارد خوشحال نمی کند. ولی بحث هدفمندی یارانه و نحوه اجرای آن در حال حاضر سوالات فراوانی را هم به ذهن می آورد: آیا قول و حرف مسئولان برای اجرای صحیح آن برای به خطر نیفتادن زندگی 80 میلیون ایرانی کافی است؟ بهتر نبود دولت از خودش شروع می کرد و یا حداقل بهتر نبود چند قلم بصورت آزمایشی اجرا می شد و بعد از مشاهده نتایج بقیه را اجرا می کردند؟اگر مثلا فقط به مساله بنزین که تا حدودی به حوزه کاری شما هم ربط داره نگاه کنیم و کشورمان را با کشورهای هم تراز و نیز همسایه مقایسه کنیم به مسائل فراوانی می رسیم:مثلا بیاییم اول جواب این سوال را بدهیم که چرا مردم از وسیله نقله شخصی استفاده می کنند؟آیا وضعیت حمل و نقل عمومی در کشور(بعنوان مثال در شهر اهر با 100000 نفر جمعیت ) مناسب است؟شما خودتان تا چه حد از وضعیت جاده ها و خیابانها و ترافیک راضی هستید؟در شهرمان تا چه اندازه ارایه خدمات غیر حضوری و از راه دور انجام می شود؟ و ...حال حق دهیم که مردم مجبورند از وسیله نقلیه شخصی استفاده نمایند.حال ببینیم این وسیله چه مشخصاتی دارند؟ صرفنظر از گرانی و بی کیفیتی و عدم وجود تجهیزات ایمنی خودروهای ساخت داخل که موضوع بحث نیستند، این خودروها به شدت پر مصرفند.آیا نمی شد تغییر الگوی مصرف را از این خودروها شروع می کردیم یعنی ریسک ضرر و زیان را از دولت شروع می کردیم و نه مردم؟و یا اینکه سوختی که مصرف می کنیم چه استانداردی دارد. آیا بهتر نبود تولید بنزین با استاندارد بالا را اصلاح می کردیم و سپس از مردم اصلاح مصرف سوخت را می خواستیم؟قبول کنیم که میزان قیمت فروش خودرو به مردم ، مصرف سوخت آن ، کیفیت خودرو و قطعات آن و وضعیت جاده ها و خیابانها و ترافیک و فرهنگ صحیح استفاده از آن ، وضعیت حمل و نقل عمومی و ... نیز بسیار مهمند.مثلا برای عبور از خیابان اصلی شهرمان و یا پارک در کنار خیابان (در شهری که پارکینگ ندارد) چند دقیقه وقت صرف کرده و به تبع آن سوخت مصرف می کنید؟هر چند تغییر الگوی مصرف توسط مردم کاری صحیح و امری ضروری بود ولی به عقیده بنده این کار بایستی اول توسط دولت شروع و چند سالی اجرا می شد و زمینه اش فراهم می شد سپس از مردم انتظار انجام صحیحش را داشتیم.در حال حاضر مردم با تحمل فشار فراوان مصرف روزانه شان را از 75 لیتر بنزین در سال 85 به 61 لیتر در حال حاضر کاهش داده اند که با وجود افزوده شده روزمره به تعداد خودروها و افزایش شدید ترافیک (مثلا در اهر) رقم خیلی خوبی است. حال ببینیم دولت در این مدت چه کرده و چه مقدار از مشکلاتی را که موجب بوجود آمدن افزایش مصرف شده اند را حل نموده است؟در پایان ضمن تاکید بر حمایت کامل از اجرای صحیح طرح هدفمندی یارانه معتقدم دولت نباید با زندگی مردم ریسک می کرد و خودش پاره ای از اصلاحات را انجام می داد و زمینه فراهم می کرد، سپس به سراغ زندگی مردم می آمد. و یا لااقل پس از گرفتن نمره قبولی از اجرای این طرح روی چند قلم کالا ، بقیه را به مرور زمان اعمال می نمود.از اینکه وقتتون رو گرفتم عذر می خواهم ولی درددلی بود که بعنوان مثال در مورد بنزین با شما مطرح کردم وگرنه بحث یارانه تمومی نداره.




نظر شما:
نام:
پست الکترونیکی:
آدرس وب:
نظر
 
  کد امنیتی:
 
 
 
 
::  صفحه اصلی ::  تماس با ما ::  پیوندها ::  نسخه موبایل ::  RSS ::  نسخه تلکس
کلیه حقوق محفوظ است، استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است
info@dini-v.com
پشتیبانی توسط: خبرافزار