در هر حال همیشه همه از مردم و برای مردم سخن می گویند اما گویا بنا نیست کسی به خاطر همین مردم اندکی گذشت نماید! به راستی آیا توسعه و آبادانی کدام شهری با دعوا و درگیری حاصل می شود؟ کسی توقع ندارد همه یک جور فکر کنند اختلاف رای و نظر امری طبیعی است و اتفاقا وقتی تضارب آرا باشد بهترین ایده ها و اندیشه ها شکل می گیرد ،اما اگر مسابقه ای شکل گیرد که هر کسی سعی کند در افشای راز دیگری گوی سبقت را از دیگران برباید! فرهنگ عمومی جامعه به کدام سوی سوق خواهد نمود!؟
در این ارتباط آیا نباید پرسید دغدغه اصلی نمایندگان ملت در مجلس که عالی ترین مرجع قانونگذاری و نظارتی کشورمان می باشند چیست و اساسا چه کسانی باید با رفتار ،گفتار وکردار خود محور وحدت و هم افزایی باشند؟!
اگر برگزیدگان ملت در شورای شهر نتوانند مقتضیات و پتانسیل های آن شهر را به موقع درک و شناسایی نمایند آیا می توان تصور نمود که بتوانند از ظرفیت های قانونی و مساعدت های دولت به موقع استفاده نمایند؟
آری وقتی خلاقیت ها در ضبط کردن صدای همدیگر برای مچ گیری در زمان های لازم ، به اوج خود می رسد و به اصطلاح گل می کند! حتی تصور داشتن شهری سالم و با نشاط در خیال ها نیزمی گنجد.!
و ده ها سوال دیگر که تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!!
|