و آن قدر هم مداهنه و سستى نورزید که سستى شما را به معصیت ( مصیبت ) مى کشاند

برادرت را با نیکى کردن به او ، سرزنش کن ، و آزارش را با انعام پاسخ بده

به احترام پدر و معلّمت از جاى برخیز اگر چه فرمانروا باشى

ایمان بنده به یقین نرسد ، تا آنکه اعتمادش به آنچه نزد خداوند است ، بیش از آن باشد که به داشته هاى خودش

براى برادر خود پند را خالص گردان خواه برایش خوش آیند باشد یا ناخوش آیند

چه زشت است ستمگرى هنگام ثروتمند بودن

دشمن ترین انسان نزد خدا ، انسان جاهلى است که به جهل خود اصرار مى ورزد

دولت و حکومت ، همانطور که رو مى آورد ، پشت مى کند و (از دست مى رود)

بهره تو از زمامدارى نباید جز از میان بردن باطل و زنده داشتن حق باشد

براى دیگران ، آن پسند که براى خود مى پسندى

نامه ، بازگو کننده ضمیر است

هر شوخى که انسان مى کند ، مقدارى از عقل خود را با آن از دست مى دهد

مجاور با قبرها باش ( از کنار قبرها بگذر ) تا عبرت بگیرى

خداوند پیش از آن که نادانان را به آموختن تکلیف کند ، دانایان را به آموزش دادن متعهد ساخت

مردم ! وفا با صداقت آمیخته است

ساعتها ، عمرها را فرا مى گیرند و به مرگ و هلاک نزدیک مى کنند

فاش کننده زشتى ها ، همانند انجام دهنده آنها است

مشورت کردن ، آسایش تو و زحمت دیگران است

از پیمودن راهى که بیم گمراهى در آن مى رود خوددارى کن

چون سرآغاز نعمت به شما رسد با کم سپاسی دنباله آن را نبرید

زن کژدمی است که گزیدنش شیرین است

برآوردن حاجتها ، جز به سه چیز ، راست نیاید خرد شمردن آن تا در نزد خدا بزرگ آید پنهان داشتن آن تا به هنگام پاداش آشکار شود و شتاب در انجام دادن آن تا گوارا شود

ایمان خود را با صدقه نگه دارید و داراییهای خود را با دادن زکات حفظ کنید و امواج بلا را با دعا برانید

مردم دشمن چیزهائی هستند که نمی دانند

بدترین رهتوشه روز رستاخیز ، دشمنی با بندگان خداست

گروهی خدا را برای سپاس او می پرستند ، این عبادت آزادگان است

دوستی پدرها سبب خویشاوندی میان فرزندان شود پس خویشاوندی را به دوستی بیشتر نیاز است تا دوستی را به خویشاوند

شیطان گمراه کننده و نفس فرمان دهنده بر بدی آنان را فریفته آرزوها ساخت و راه نافرمانی را برایشان بگشود و به پیروزی وعده داد و به آتش سرنگون نمود

هیچ گنجی ، توانگرتر از قناعت نیست

دل صحیفه دیده است که هر چه دیده بیند در دل نقش شود

 غیرت مردان ، ( عین ) ایمان است

بدخواهى ، درددل ها است

آن که جدال پیشه کند ، شبش صبح نشود

هر که مرگ را بسیار یاد نماید ، به اَندک از دنیا خشنود باشد

براى آزمودن ( افراد ) همنشینى ، کافى است

ما را حقی است که اگر آن را به ما دادند ، بگیریم و اگر ندادند ، بر ترک شتر سوار می شویم ، هر چند ، سیر در شب باشد و به دراز کشد

خداوند بیماری تو را که از آن شکوه می کنی ، سبب کاستن از گناهانت قرار داده زیرا در بیماری اجر و ثوابی نیست ، ولی گناهان را می ریزد ، آنسان ، که برگ درختان می ریزند

هیچ ثروتی سودمندتر از عقل نیست

به سبب من دو کس به هلاکت رسیدند یکی ، آنکه در دوستی من غلو می کند و دیگر ، کسی که در دشمنی من پای می فشرد

بر هرکس که در مجلس فاسقان نشیند ، دو گناه باشد ، یکی ، گناه آن کار که مرتکب شده و یکی گناه خشنودی او به آن کار

بر مردم رنجیده و ملول ایمن مباش

با مردم فراخ روزی شراکت کنید ، زیرا توانگری را سزاوارتر و نیکبختی را شایسته ترند

دوستت را به اندازه دوست بدار ، شاید روزی خصم تو گردد و با دشمنت به اندازه دشمنی کن شاید روزی با تو دوست شود

هر که تیغ ستم بیرون کشد ، سرانجام ، خونش به آن بریزد

از آنچه هنوز رخ نداده ، مپرس ، که آنچه رخ داده برای مشغول ساختن تو کافی است

کسی که در بلاها چون آزادگان شکیبایی نورزد ، سرانجام ، چون نادانان مصیبت را فراموش خواهد کرد